به سوره ی یوسف آیه 97و98 دقت کنید: گفتند(فرزندان یعقوب): ای پدر ازخدا برای ما آمرزش گناهانمان رابخواه که ما در اشتباه بوده ایم(97) یعقوب گفت:به زودی از پروردگارم برای شما آمرزش می طلبم. قطعا اوست که بسیار آمرزنده ومهربان است(98)
دراینجا پسران یعقوب آنچنان بارگناهانشان رادرنزدپروردگار خود سنگین میبینند که متوسل به حضرت یعقوب میشوند وبا چشمانی اشک آلود نزد پدر آمده وچون آبروی پدر در نزد خدا به واسطه ی پاکیش ورسالتش بسیار است به او متوسل میشوند که از خداوند بخواه ما را ببخشد واز گناه ما درگذرد و پدر بعد از اصرار بسیار زیاد فرزندانش آنها را می پذیرد و از خدا میخواهد فرزندان گنه کارش را ببخشد. این آیات از قرآن نشان توسل ما گنه کاران به انسانهای بزرگ وپاک است آنهای که درنزد خداوند صاحب آبرو وکرامت هستند...آیا طبق این آیه اگر متوسل به پاکان خداشویم کفر است وجزء گناهان بزرگ بشمار می آید؟ آیا با مرگ یاران راه خدا آن آبرو ومنزلت بزرگان وپاکان از نزد خدا حذف میشود و کرامت وپاکیشان مورد فراموشی خدا قرارمی گیرد؟